ผมต้องเลิกกับแฟน(แฟนคนแรก)ที่คบกันมา 5 ปี แฟนที่คบกันมาตั้งแต่ ม.6 ปัจจุบันเธอทำงาน ความคิดเปลี่ยยนไป ปลอบใจผมที

ผมเป็นผู้ชาย อายุ 23 ไม่กินเหล้า ไม่สูบบุหรี่ ชอบออกกำลังกาย ผมแทบไม่เที่ยวกลางคืนเลย มีดริ้งค์บ้างกับเพื่อนๆ เดือนละครั้ง    เราเลิกกัน เพราะเธอเข้าวัยทำงาน ความคิดเธอก็เปลี่ยนไปเยอะ ส่วนผมต้องเรียนปีที่ 5 เพราะยังติดวิชา project อยู่ ทางบ้านธอมีหน้ามีตาทางสังคม
ตอนนี้เธอเจอคนที่ดีกว่าเป็นหนุ่ม เท่าที่ดู นิสัยก็ดี อันนี้ผมยอมรับ ไม่กินเหล้า สูบบุหรี่ ดูดี มีอนาคต sale engineer กำลังคุยๆกันอยู่ ซึ่งพ่อเธอก็เรียนวิศวะมาเหมือนกัน เธอมีพ่อเป็นไอดอล ผมต้องเสียคนที่รัก ที่ผ่านร้อน ผ่านหนาว ฝ่าฟันอุปสรรคต่างๆมาด้วยกันอย่างยาวนาน ด้วยเวลาเพียงไม่กี่เดือน
ตอนนี้ไม่ได้คุยกับเธอเลย ยังคิดถึง ยังรักเหมือนเดิม เธอก็บอกผมว่ายังรักเหมือนเดิม แต่ด้วยเรื่องอนาคต ที่บ้านเธอก็ anti ผมมากๆ เธอกดดันมากๆ
ผมรักเธอมาก ตอนที่เรายังอยู่มหาลัย 1 เดือน ผมจะนั่งรถประจำทาง ระยะทาง 300km ไปหาเธอทุกๆ 2 อาทิตย์ ตั้งแต่ ปี 1-4 ทุกๆวันเกิดเธอผมก็จะนั่งรถเอาของขวัญที่ทำให้ไปถึงที่ ผมเขียนจดหมายถึงเธอบ่อยมาก TT ไม่อยากพิมพ์ต่อแล้ว มีเรื่องราวอีกเยอะ เศร้าแป๊ปครับ รู้สึกดีที่ได้ระบาย ช่วยปลอบใจผมด้วยครับ

แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่